DÜNYA DELİSİ SEVDAM

DÜNYA DELÝSÝ SEVDAM

Yaðmur yaðan geceden
Sen süzülüyorsun
Canýmýn kýyýsýna.
Güneþin kýzýllýðý öpünce yüzümü,
Gecenin siyahý örtüyor hüznümü.

Aðýz dolusu kahkahalar atýyorum,
Mavi temmuz aydýnlýðýnýn kollarýna.
Dili susmuþ yüreðimi sakla gri bulutlara.
Ýþte o an kifayetsiz kalýyor kelimeler,
Hadsiz cümleler dökülüyor,
Mutluluk doluyor kum saatine
Ýþte öyle büyütüyorum içimde ki seni

Düþlerimi kirpiklerine ekiyorum...
Kapat gözlerini dinle sana doðan hasretimi.
Yorma özlemle dolan gözlerini,
Öpüyorum doyasýya gülüþünün kýyýsýný.
Arsýz yakamoz terketmiyor aþkýn sýcak dokunuþunu.
Çünkü ruhlarýmýz tanýþýk birbirine taa ezelden beri.

Gökten düþen yaðmur damlasýnýn saflýðýyla...
Gülün bülbüle olan sevdasýyla,
Maviliðe deðen derin nazarým...
Ve sana bitmeyen tutkumla.
Ürkek adýmlarla...
Ýçimde ki çocuksu saflýk, biraz da cesaretimi toplayarak.
Sensiz geçen her ânýn intikamýyla
Sana yürüyorum hep sana geliyorum
Senden baþkasý nefesim olamadý,
Dünya delisi sevdam.


Sosyal Medyada Paylaşın: