Yaðmur mutlu çisilder, sus pus olur fýrtýna
Durulursun, dinersin kokun kokumu özler
Aðlamaklý her sözün yükü biner sýrtýna
Gökten yere inersin, kokun kokumu özler
Yorar kalbi sevenin gidiþini izlemek
Sabýrlar baþkaldýrýr zor gelince özlemek
Sevdanýn kaderidir bomboþ yolu gözlemek
Bir kuytuya sinersin kokun kokumu özler
Bu sefer Kabil ölür, doðar baharla Habil
Kýskanýr cemremizi asma bahçeli babil
Seni bana getirmek için gelir ebabil
Kanadýna binersin kokun kokumu özler
Garip gibi bir duvar dibine çöker sevdan
Ýncecikten yaðarsýn, buluttan söker sevdan
Çýkar gönül daðlara, boynunu büker sevdan
Gururunu yenersin kokun kokumu özler
Mevsimin zemheriyi koynuna artýk almaz
Bence, üçüncü cemren çabuk gelir, geç kalmaz
Zorlarsýn imkansýzý aþkta vazgeçmek olmaz
Ýhtimaller denersin kokun kokumu özler
Kýymetin düþer yere, sürünür saçak gibi
El olunca kendine yaþarsýn kaçak gibi
Piþmanlýklar göðsüne saplanýr býçak gibi
Dönmem deme, dönersin kokun kokumu özler
Gençleþip senin için gönül yine dellenir
Anlaþsýn kalpler diye yeni bir dil bellenir
Asýrlar geçer aþkta, ateþimiz küllenir
Ben sönünce sönersin kokun kokumu özler
uytun .....