Televizyonda bir haber geçer Resmin ekranda adýn söylenir. Yarým kalan hikaye denir Yüreklere ateþ düþer Yine ÞEHÝT var denir Sonra sivasiz bir ev görünür Dev Türk bayraðý asýlý Nasirli elleriyle babalar Gözü yaþlý garip analar Bugün ateþ burda yarýn bilinmez Yine ÞEHÝT var denir. Devlet erkaný konuþur Kararlýdýr hepsi yýllarca Kani yerde býrakýlmaz amma Neden KANDÝL’e gidilmez ? Anadolu aðlar dört bir yanda Karalar baðlanýr Yine ÞEHÝT var denir. Yeter bitirelim nokta koyalým Hain nerdeyse oraya varalim Al bayraðý göndere çekip Kararlý duruþ sergileyelim Onlar aglasin onlar yasa bürünsün Mehmetime kurþun sýkan el kesilsin ÞEHÝT ’e olan borç ödenir böyle Bende giderim ölüme Sen düþ hele önüme Kýnalý kuzulara... Þenol Köksal
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.