Muhabbet kuşum öldü
Kirada oturduðum yer ,iki kat
Terasýmda kuþlarým; Çok ,çok rahat
Evdekinin alerjisi var , diye
Terasta yer yaptým kuþ bakýyorum
Yem vermek için çýkýnca yukarý
Ele alýþkýn kuþ vardý , aykýrý
Adamý görünce yavruya bakmazdý
Hüznümle muhabbetim yýkýyorum
Bu gün yavrulu muhabbetim ölmüþ
Anasý ölünce yavrusu donmuþ
Kýþýn baþlangýcý ilk caný almýþ
Kýnaman gözümden yaþ döküyorum
Görünümü sýcak, cesedi soðuk
Hüznüme ortak bulamdým yazýk
Mezarý soylu sokakta çam dibi
Kýnaman gözümden yaþ döküyorum
Aða paþa olsam ,benimle aðlarlar
Kimseye diyemedim ’deli’ derler
Hüznüme sýrdaþ sanal eller
Kýnaman gözümden yaþ döküyorum
Ah ,ne olaydý;Ölüm olmayaydý
Seven sevdiðinden, ayrýlmayaydý
yarsuad, hiçbir can üzülmeyeydi
Kýnaman gözümden yaþ döküyorum
03.011.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.