nerde kaldý ? yolu gözlenen gece, gündüz özlenen yüreðin ta içinde gizlenen nerde kaldý ? yel oldu, el oldu, zül oldu çekti de gitti beni ekti de gitti
buraya kadarmýþ demek artýk söyleyecek sözüm kalmadý þu yaramý bir tek kulda sarmadý hep boþa harcadým emeklerimi tutuþmakmýþ adý bunun kül oldu gitti
önüm tipi, boran güzergahým toz, duman artýk yok yüzün baharýn, yazýnda elde kaldý hüzün yün eðermiþ’ tim oysa ümitler beslemiþtim oda sonunda tel tel oldu gitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.