her gün duraðýna bakmayý kendimde alýþkanlýk haline getirdim bazen gözlerimi kapatýyor sen gittiðinde açýyorum, seni arýyorum.
seni çok ilginç olmayan binlerce þekil arasýnda arýyorum bugün varsýn, uyumamýþa benziyorsun bugün daha da güzelsin saçlarýn daðýnýk, taranmamýþ onlarý görünmez ellerimle tarayýp düzelttikten sonra seni yeniden bir öpücüðümle karmakarýþýk ediyorum..
ellerimi düþüncelerinden geçiriyorum bir gün bir tranvaya binelim sen karþýmda oturuyorsun ben inmiyor, sen de inme ne olur son duraða kadar gidelim sonuna kadar gidelim bu güzergahýn sonuna kadar burada, karþýlýklý sonsuzluðumuzda kalalým hep ellerin ellerimde, gözlerin gözlerimde kalplerimiz hep bir atsýn olur mu?
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.