İnsan ve Su Döngüsü !

Ýnsan ve su, iki denklem, ayný sonuçlanan.
Ruhu göðe, bedeni topraða konuþlanan.

Su topraktan, insansa bir kadýndan doðmakta.
Ýkisi de eþsizdir, güzellikler saðmakta.

Su da yürür, insan da, bir yol bulup kendine.
Taþarlar ara sýra, sýðamayýp bendine.

Köpürüp renkten renge, girince çekilmezler.
Köprü olsalar bile, üstünden geçilmezler.

Ýkisi de sonunda, sükunete ererler.
Ýçlerinde ne varsa, bir yerlere sererler.

Ömürleri boyunca, hep dolaþýr dururlar.
Ýçlerini dökecek, yer ve insan ararlar.

Çoðu kez hayat verir, bazen ise alýrlar.
Baþtacýyken bir anda, istenmeyen olurlar.

Ýkisinin içi de, çok þeylerle doludur.
Dýþa atan mülayim, atamayan delidir.

Biri buhar, biri ruh, haline eriþerek.
Semaya yükselirler, hiçliðe karýþarak.

Sabýrla bekler durur, ikisi de orada.
Tek baðlarý inançtýr, yeryüzüyle arada

Bilirler ki sonunda, bir yerlere dönüþ var.
Yükselen her aleve, muhakkak ki sönüþ var.

Bir döngünün içinde, geçen zamandýr ömür.
Ýniþ çýkýþlarýyla, gayet yamandýr ömür.

Ýnsan ve su döngüsü, bir garip bilmecedir.
Ölüm inziva hali, aðaracak gecedir.

Miad gelene kadar, dönecektir bu döngü.
Sûra üflenilince, sönecektir bu döngü.


(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın: