// . . . . ah Ýzmir’im sol bir yaným, imbatým, soluðum. dokuzu eylülün, doksan dokuzu özgürlüðün baþ þehrim bak nasýl da astarsýz ayna kýrýlganlýðý, küsuratsýz düþ kesiði þimdi içim
bilseniz þimdilerde körfezine dalgýn þýmarýk bir martý deðilim içim, dýþým fayton ölüsü sanýrým iþtahýma tokuz. kýrýlganlýðý hiç sevmeme raðmen neden kolum, kanadým altý nokta dokuz kordonuna boðulan enkazdýr içim bir de sen çökme dirime n’olur Ýzmir’im
selam sanýrým sende aylardan ekim olmalýsýn bilir misin bir yirmi dokuzunu bilirim en çok senin bir de o minicik elleri olan yirmi birini. aromasý yaðmur sevinç yaþlarýmdýr o tarihler… kimsin sen, ey ekimin otuzu, yutkunulmayacak kirde tozu, molozu
ah gözyaþlarýmý körfezine ektiðim þehrim gönderi kedere boy vermiþ "ahh"... bayraklým "ahh".. saatin ondörtellibiri vurduðu an ki duran titrek zaman sana da “ahh “ hasadý göçüðüne nefes, yazgýsý güne deðemeyen hýçkýrýksýz ses
içim, dýþým gözüm, kirpiðim þimdilerde dilime kýrýk bir fay örgüsü. neresindedir bunun insan, nasýl susmaktýr, bile bile nasýl ölmek, dirilmektir insanlýk. söyleyin, bu bitmek bilemeyen hangi çürümüþlüðün katmersiz süngüsü, döngüsüdür...
. . . //
ilhanaþýcýekimikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.