BIRAKMA ELLERİMİ

BIRAKMA ELLERÝMÝ

Sen aklýma her geldiðinde
Sayfa sayfa þiirler dökülüyor ,yüreðimden
sevdalar akýyor gönlüme
hayalinle öpüþürken
tenhalarda.
Ne zaman aklýma gelsen
gönül baðlarýmda
rengarenk kelebekler uçuþur,
papatyalar açar gözlerimin önünde
çocuk ruhum bulutlarda
elimde sihirli bir deðnek
salýncaklara biniyorum parklarda
atlý karýncalara
gökyüzüne uçurtmalar uçurup
içimdeki fýrtýnalarý susturamýyor
sýlaya güvercinler gönderiyorum
kokunla dönsünler diye,
Ýçimdeki kuþlara, yem atýyor ellerin
mor salkýmlý akasyalar açýyor
göz bebeklerimde
gönlümde aþk kývýlcýmlarý çakýyor
damarlarýmda sen dolaþýyorsun
inceden
Gücüm yok sensizliðe
sol yanýmda yangýným var sönmeyen
yüreðimde aþk yaralarým kanýyor
tutmayýnca ellerimi
bir yaným hep yarým kalýyor
düðümleniyor boðazýma hasretin
süzülürken gözlerimden özlem
sensizlik çölünde kavruluyor
dilimden dökülen naðmeler
üþüyor yüreðim sensiz
ne olur býrakma ellerimi
Feriha Aydosoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: