Akýp gelen çaðlayan gibi, Geçip giden günlerimiz ve Bizi biz eden sevdamýz var.
Yýllarýn verdiði inanýlmaz gelen Fakat, Doðru tecrübeye ne demeli Neden, Kendimizi güdülenmeye hazýr hissediyoruz Yürümek için ayaklarýmýz, Düþünmek için bir beynimiz var.
Havanýn o inanýlmaz canlýlýðýnýn yanýnda Demiri nasýl da çürütüyor. Topraðýn karalýðý mý, yoksa insanýn tek dostu oluþu mu? Ve direncin, kalbinin beyne pompaladýðý kan Ne demeli bilmem ki; Nasýl yazmalý Nasýl vurmalý tambura, Ve nasýl yürütmeli seni Ey halkým.
Kanber Ýhsan Öcel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kanber ihsan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.