Kaðýt bir sandala mý yükleyim umutlarý, Bilinmez ummanlar da kayýp bir ada gibi duran sevdam. Yolunda nem kaldý feda edebileceðim Yarýnlar doðmayacak prangalý karanlýlardan
Biliyorum, Denizde dalgalý,kaypak adýmlar yoruldu Bir o kadar yakýnken sen bana Aslýnda yollar sana o kadar uzundu. Duyamýyordun Göremiyordun Yangýnlarýmda yanamýyordun. Çýðlýklarým yollarýnda ürkek adýmlarda kayboluyordu Duymuyordun. Ellerimi uzattýðým ellerin dokunamýyordun
Yakýn olduðun kadar uzaktýn Bakabildiðim kadar uzaktýn Uykularým kadar yakýn. Sen içimdeydin ben dýþýndaydým bu aþkýn.
Ben kaðýt sandala yüklemiyorum artýk umutlarýmý Seni görmek için seferber etmiyorum uykularýmý.
Sen hep uzaktýn yakýnlýðýmda Artýk yakýnlýðýmda yok Zýt olan bir þey yok bir daha Uzaksan uzaksýn.yakýný yok artýk Çünkü, Günü doðduramadýk bu sevdada Yollarýn hep uzak hep karanlýk.... Sosyal Medyada Paylaşın:
belmando Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.