Gök gürlüyor Ýnsanlar saðýr Yaþlandý dünya Dönmekden yorgun Nereye gidiyor anlamýný yitirerek bilen yok
Halbuki dünya küçük su birikintisi deðil Toprak su gece ve gündüz Bizim için yaðýyor yaðmur Bizim için güneþin doðuþu Bizim için Ýnanlar hangi dünyada iseler diðerine saðýr
Ve güneþ doðuyor Köylü ayakta Saat altýda inekleri sýðýra katýyor anneler Evde soba yanýyor Babasý ile tarlaya giden çocuk okulun bahçesinden geçerken biraz üzgün
Ve kargalar uçuyor gökyüzünde Güneþe gülümseyen solucanlar kargalardan habersiz Tarlayý süren adam yorgun Çocuk o ara kurþun askerlerle sefere çýkmaktadýr Ki babasý suya gönderiyor onu Minicik yüreði çarpa çarpa yaþlanmayý öðreniyor çocuk
Bir güz büyümektedir yüreðinde adamýn Bir güz Söðüt aðaçlarýnýn gölgesinde durgun biraz düþünceli. Buruþan ellerine bakýyor Kahýr Þeytanlarý taþlamak için namaza duruyor adam. Sonra tarlaya uzanýyor
Toprak ve babam ne güzel uyuyor (Babamla tarlada bir gün.)
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.