Ve iþte bir gün daha baþlýyor Ýçim eskisi kadar kýpýrdamýyor Ama ellerim hala sýcak Pencerem gecenin izlerini siliyor Sokaktaki satýcý almam için dil döküyor Ama ben uyanmýþ sayýlmam Zaman nasýlda aðýr Pencereyle, görmek arasýndayým Acaba saçlarýmý yeniden rüzgara býrakacakmýyým Acaba yeniden baþlayacakmýyým Hep düþündüm heveslerimi Oburca tükettiklerimi Ben yine ayný benmiyim Korkuyorum aynaya bakmaya Elim gitmiyor saçýmý taramaya Ama yinede ýþýldýyor gökyüzü Ucarý renkleriyle aldatýyor Ýþte duyuyorum eski mevsimleri Yok olmayan aþký Ah býrak kaybolayým Tazelik koksun ipekten hülyalarým.
Paramparça bir gün iþte Gelecek zaman bana uzak Nasýl olur bilirsiniz varlýkta yokluk Zaman perdesini kaldýrýnca Alýr götürür ya sonsuzluk Ama bir gün ölüm baþka yýldýza götürecek O kadar uzak deðil.
Bir haber bekliyorum rüzgardan Algýlar boþa deðil Belki ýssýz bir ada Belki baþka bir dünya Biliyorum seziyorum Özlüyorum elimde deðil Bu benim talihim Kapatacaðým gözlerimi Her þey iyi olacak Açýlsýn pencerem açýlsýn artýk Bu rüya yoksul deðil.
19 ekim 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.