SENSİZLİĞİN HÜZNÜ

Bak yar yaðýyor þimdi avuçlarýma ve avuçlarýmda sensizliðin hüznü
Sanki gökyüzünden sensizliðin kýrýntýlarý yaðýyor
Bir sen yaðmadýn gece gibi üstüme
Bir sen yaðmadýn gecelerime
Bir sen olmalýydýn diyorum bazen umutlarýmda
Bir sen olmalýydýn yalnýzlýðýmýn kýrýk düþlerinde
Söyle
Hiç mi yüreðine ateþ düþmedi
Hiç mi yüreðin yanmadý
Gökyüzünde sayýsýz yýldýzým vardý
Bir yýldýz kaydý mý yüreðime ateþ düþerdi
Buz gibi ayaz gecelere sýðýnýrdým
Aðlayýnca gözyaþlarýný silerdim parmaklarýmýn ucuyla ve bir öpücük kondururdum yanaklarýna
Ve aðlardým sonra
Ben aðlardým sen susardýn
Hep senin yerine ben Yanardým
Ben yandýkça sen susardýn
Sen sustukça ben yanardým
Alevim olurdu suskun geceler
Bir sen yanmadýn yanan yüreðime
Bir sen yanmadýn küllenen ateþime
Bir sen yanmadýn seven kalbime
Þimdi ise buz gibi gecelerden korkar oldum
Bir yýldýz kayacak diye içim titrer
Kar yaðacak diye içimdeki çocuk aðlar kendi haline
Ama gözlerimdeki kar taneleri erimedi
Yüreðimde ki ateþ dinmedi
Seni dinledim kendimde
Sen yine sustun gecelerin inadýna
Ve ben susturamadým yüreðimi susturamadým
Sosyal Medyada Paylaşın: