ZAMANSIZ GELENSİN
ZAMANSIZ GELENSÝN
Sana hiç aramadýðým zaman da rastladým
Her gece kitap diye okudum seni
Kaç gönül zincirinden süzüldüm
Vuslatý unutup ölümü lügatýma mýhladým
Asuman nýn fanusuna sýðmaz efkarým
Eylül’ün hüznü savurur yapraklarý
Esen yel yalar ateþ yanaklarýmý
Sevgi pýnarýndan bir yudum su bekledim.
Sisli soðuk gecelerde seni düþünüp
Ölümün kollarýnda uyudum.
Gecenin isyanýnda ,
Saðnak yaðmurlarda yýkanýp günahlardan arýndým…
Uykular haram oldu bana.
Kanatlan eyy yüreðim…
Uçalým umutlara ,bilinmez diyarlar,
Kýrdýlar kanadýmý kaç defa uçmayým diye uzaklara.
Konarým omuzlarýna bilirim misafirim,
Yaralý bir kuþ gibi,sar sarmala azat etme beni.
Esir et gülüþlerine razýyým sende tutsak kalmaya…
Mahkümdur yüreðim ezelden sana,
Azat etsen de gidemem senden ötelere.
Bilirim sensiz alamam nefes bile,
Ýçimde nihan,dilimde ölümsüzleþen…
Gözlerime dola gelen zamansýz gelensin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.