ÖPÜYORUM EL DEĞMEMİŞ YÜREĞİMDEN

ÖPÜYORUM EL DEÐMEMÝÞ YÜREÐÝMDEN

Yüreðimi seviyorum

Biraz safcadýr

Herkesi kucaklamayý

Her yüreðe dokunmayý sever.

Her gülene el verir, dost bilir

Bir adým gelene koþarak gidiverir

Saðýrdýr, kötüyü geç iþitir,

Duysa da duymazdan gelir.

Sever mi? Hem de deli gibi

Çýlgýndýr! engel tanýmaz...

Engelleri aþar ateþe düþer

Yine de yandým demez.

Fazla aceleci ertelemez...

Ertelemeyi de sevmez,

Ertelenmeye hiç gelemez.

Yüreðimi seviyorum

Biraz safcadýr lâkin

Doðru rotayý gösterir.

Ne zaman gaflete düþecek olsa

Acý çekse de, üzülse de...

Karalara bürünür,

Küstürür, aðlatýr

Er geç eðrisini,doðrusunu

Önüme getirir.

Ne zaman kanacak olsam

Beni engeller yaptýðýna kýzarým

Sonra doðru zaman

Doðru kiþi olmadýðýný anlarým

Yine mi haklý çýktýn derim

Yüreðime teþekkür ederim

Seviyorum seni yüreðim

Öpüyorum el deðmemiþ yüreðimden.
Sosyal Medyada Paylaşın: