DOYAMADIM
DOYAMADIM
Çevirdim gözlerimi etrafa,
Seyredecek yüz bulamadým.
Ýbretle bakýndým dünyaya,
Esrarýna da doyamadým.
Haykýrdým daðlara taþlara,
Ýsteyecek dil bulamadým.
Söyledim kurduna kuþuna,
Ýkramýna da doyamadým.
Dolaþtým köyümü kasabamý,
Çalacak bir kapý bulamadým.
Mecnun gibi yaktým abayý,
Sevgine de doyamadým .
Dil dökerim dosta düþmana,
Dinletecek kul bulamadým.
Yetiþmez kimse imdadýma,
Nusretine de doyamadým .
Sürüklendim daðdan tepeden,
Tutunacak dal bulamadým.
Kenetlenmek istediðim elden,
Þefkatine de doyamadým .
Savruldum tufanda fýrtýnada,
Direnecek güç bulamadým.
Yalvarmak istediðim anda,
Ýnsafýna da doyamadým .
Yüzükoyun yere düþtüðümde,
Yaslanacak bel bulamadým .
Ayaða kalkmak istediðimde,
Desteðine de doyamadým.
Yatak yorgan yattýðýmda,
Þifa kapýsý bulamadým .
Taþýrým daima yüreðimde,
Rahmetine de doyamadým .
Ulaþmak istediðim övgüne,
Varacak bir yol bulamadým.
Kavuþtur Yüce Sevgiline ,
Sevdana da doyamadým .
Cenneti müjdeler insana,
Muhammed’e Doyamadým.
Her þeyimle döndüm sana ,
Cemaline de doyamadým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalemimden gönüllere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.