YÜREĞİM İNCE İNCE ÖLMEKTE

YÜREÐÝM ÝNCE ÝNCE ÖLMEKTE

Issýzlýk suhuletle alýr beni kollarýna!

Akþam ezanýnda otururken balkonda,

Duam olursun avuçlarýmda...

Rüzgârýn efsunlu öpücüðü dokunur yanaðýma,

Kirpiklerim ýslanýr!

Sen düþersin aklýma...

Yalnýzlýk fýsýldar kulaðýma!

Hayatýn derkenarýna alýnmýþ kaderim,

Basiretim baðlanýr gidemem üç adým ati-ye

Düþlerimle beslerim gözlerimi,

Terkedilmiþ ruhum...

Fani dünyanýn en ücra yerine...

Fikrim gökyüzünün enginlerinde,

Yüreðim çalkantýlý ince ince ölmekte!

Hiç bitmeyecek mi? bu betimleme

Hep mi? ayaz kýþ gelir mevsim bize,

Hiç mi? gelmeyecek güz yüzümüze

Hiç mi? gülmeyecek güneþ günümüze,

Hep mi? ay ve yýldýzlar uzaktan oynaþýr gecemize.
Sosyal Medyada Paylaşın: