Kel kýz saçlarýný ördü, Elekle su taþýdý rapunzel’in düðününde. Hiç çocuk yoktu Yasakmýþ...
Karabasanlardan korkma çocuk. Kar bulunca sen de bas.
“Yalandan kim ölmüþ?” Yalandan ölürdük çocukken Ah!keþke hep yalandan ölse çocuklar.
Felaketler evlere kapýdan mý girer? Yalan söylemenin hafifliði En çok da kendine Hadi baþla Ýlk yalanýn”çocukluðumu özlüyorum” olsun. Olmayan çocukluðunu
Sahi herþeyin bir vakti varsa Vakitsizliðin de bir vakti var mý
Üçler, beþler,yediler,kýrklar... Kýrk tas ile kýrklananlar
Kundaktan kefene
Vakit tamam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Simsiyahım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.