İNSANOĞLU

ÝNSANOÐLU
Ýnsanoðlu hiç kusur görmez kendinde.
Açýnca aðzýný, bundan, ondan der her daim.
Demez ki yanýlmýþým yapmýþým, piþmaným
Yýktým, kýrdýmsa gönlünü Özür dilerim..

Ýnsanoðlu var sormaz, sadece dinler inanýr.
Kim doðru kim yanlýþ anlamak için yorulmaz.
Duyduðuna inanýr inandýðýný savunur.
Demez ki madem rýzýk Allahtan benimkini kim aldý diye sormaz.

Ýnsanoðlu var, din iman der ama dinin emrini yapmaz.
Bir hýrs bir nefret var ki taþlaþmýþ yüreðinde .
Eline fýrsat geçince sana lokma bile býrakmaz.
Kendi için dünyayý yakarda, insanlýk için bir kibrit bile yakmaz.

Insanoðlu var insan görünür, ama can yakar..
Vicdaný sökmüþ, kin nefret ekmiþ yüreðine
Düþene bir tekme atar ki kalsýn hep muhtaç.
Dünya malý tatlýdýr, hepsine çöker kimseye lokma býrakmaz.

Ýnsanoðlu var garip Þenol insaniz madem der.
Susamam kaçamam zalimle asla bir olamam.
Kurulsa divaným, verilse hakkýmda en aðýr hüküm.
Ne susar dilim, nede korkarým ölümden..
Sosyal Medyada Paylaşın: