Giderken alemi güldürüp gittin
Dengemle oynadýn yapmam, bozarým
Sen beni yaþarken öldürüp gittin
Kendi hikayemi kendim yazarým
Sensiz huzur olur gelme, mezarým
Ruhumu yaðsýz bir kandil ýþýtýr
Çok üþüten kefen beni kuþatýr
Sevdanýn kurþunu kimi yaþatýr
Ölürüm, ölüme kabir kazarým
Sensiz huzur olur gelme, mezarým
Aklýna iniþim, yokuþum düþer
Aþkýmý koynuna sokuþum düþer
O ela gözle ilk bakýþým düþer
Uykusuz her gecen olup, uzarým
Sensiz huzur olur gelme, mezarým
Tam ortadan ülke bölen sýnýrsýn
Uðrunda öleni sanmam, tanýrsýn
Görünce kimsesiz sarhoþ sanýrsýn
Her köþeye sen gör diye sýzarým
Sensiz huzur olur gelme, mezarým
Deðiþilmez derken cümle cihana
Gönül býrakýlmýþ izbe bir han’a
Ýhtiyacým var mý bir fatiha’na
Gelirsen küfreder, söver, kýzarým
Sensiz huzur olur gelme, mezarým
uytun .....