Tepeden týrnaða hüzün býrakýrken gece
tutunuyorum uçuk bir göz yaþýna.
Çiçek açarken çocuk gözlerim uçuruma
yerleþtiriyorum sevdamý acýnýn son duraðýna
Mecazlar sedyesinde
tavan arasý gibi uðuldasa da tekliðin sesi.
Upuzun bekleyiþlerin seccadesinde
emzireceðim ölümü uykusuzluðun kucaðýnda.
Uzun bir kýþý baþlatýrken sesin
gölgene uzanacaðým serinledikçe toprak ana.
Karlý dallara yürürken karanlýk
Üzerine yemin kýrdýðým sonbaharda..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.