SENİ ARARKEN HAYALİN UMUDU
Bir.
Sen gittin sen gittin
Akþam karalarla kapýmýzý çaldý
Boynumuz bükük öksüz kaldýk
Sen gittin
Süzmedi bizi merhametin bakýþlarý
Biliyorum buralarda þimdi
Þu kapý çalýnsa
Uzaklardaki bu hasretimi dindirsen
Biliyorum bulutlarýn tütsülendiði
Seni aradýðý þu emanet duygularýn
iki
Aynalar ýþýða borçlu varlýðýný
Birde içimdeki yüzüme bak
Ey nurdan ev yolculuk senden baþlamalý
Mabet kutsallýðýnda çoðalarak
Merhaba yeni yüzyýl merhaba dünya
Kelimeler bulamadýðým ey güzellik
Çaðýrýyor beni sana þarkýlarla
Beynimde varlýðýna olan bu delilik
Uzayan yolarý ne olursa ölüme gider
Ölüm bitiþ deðil onda ebediyyen diriliþe gider
Haydi seni arayan þiirin peþine düþ
Açsýn tomurcuklar mesihi sözlerinle
Vur yüreðime gülle uyandýr sehere
Rahmani bir el gezinsin üstümüzde
Haydi seni arayan þiirin peþine düþ
Peþin sýra hüzün içre umut
Peþin sýra kar kelebekleri
Ardýn sýra suyun coþtuðu bahar
Erzurum deyince doðudan palandöken
Yedi kat göklerden haber var sana
Kar buz baðrýnda yüzlerce kardelen
Dün düþlediðin mevsimler þimdi baþucunda
Gelecekler o deðil den bilinmeden gelecekler
Açan gülleri derecekler
Alýr beni turkuaz gözlerin
Çeker götürür firdevs cennetlerine
Gökkuþaðý renklerinden süzülmüþ sözlerin
Uzanýr ruhumuzun derinliklerine
Gerilir gece süzülür suda
Ayrýþýr karanlýktan aydýnlýk yýldýz yýldýz
Dillendin ilk zaman çay saatlerinin kucaðýnda
Daðlara haber sal þehirlere züleyhasýz
Bir volkandýr sinem görebilir misin
Maþeri kalabalýklar yanar daðlarla
Söyleme birde esen rüzgarýn sonbaharýný
Gölgeler göstermez ayrýntýlarý
Ýfadelendir inþa ettiðin ikindiyi çölün miracýný
Bakýþlarýn banet suat muallaka kelimeleriyle
Gözlerin doðar güneþ yerine
En güzel davettir bu
En güzel devlettir bu
Yapraklar düþmemek için çýrpýnýr
Rüzgar hýrçýn bilmez kendini
Kapalýysa taif stanbul’un kapýlarý açýlýr
Kuþatýn özgürlük savaþlarý çiçeklerle evreni
Durmaz ileri akar yükseklerden su
Daðlara daðlara gider ses geri
Solukladýðýn steplerdeki cennet kokusu
Yankýlanýr semaya ankalarýn nefesi
Geceyi gündüze baðlayan çilen midir?
Derilen yýldýzlarýn fecir gözlü yari
Kurulan bu medeniyet gül diken ellerindir
Yollar kalpler senindir ey sevgili
Kanatlarýndaki kurþun yükünü
Ufuklarý delen bakýþlarýndan
Çölden bozkýrlardan
Afrika’nýn nehirlerinden gelen besteden
Sana eðilmiþ gökyüzünden anlýyorum,
Metal bilgisayarlarýn Londra’nýn sokaklarýnda
Onurun eriyip giden kaldýrýmlarý
Vegassýn insaný tüketen neonlarýndan
Fezaya yönelmiþ yollarýný
Geliþini senin yüzünden anlýyorum
Anadolu þimdi hallaç edilmiþ bir avuç toprak mýdýr
Mekke Medine katýlmýþ mayasýna
Bitmez bir umut yorgun gözlerinde hala
Hasretin mi yollar ebedlere uzanýr
Düþür geceleyin ay ýþýðýný yolumuza
En taze mevsimleri getirdin hýçkýrýklarýnla
Ürperdin aðladýn aðlamayacaksýn bir daha
Esen ruhunda gülecek beþ mevsim beþ kat
Gelecekler o deðilden bilinmeden gelecekler
Açan gülleri derecekler
ümid harun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.