Üzmeyin beni
size ne ettim de böyle oluyor
ben istemem kimseyi bilerek üzmeyi
gülmeyi dilerken gönlüm soluyor
sevmeseniz de olur yeter ki
üzmeyin beni
bir çöp istemiyorum ki ben sizden
býktým usandým inanýn yýpratan sözden
ne kaybederdiniz tatlý dil güleryüzden
kýrýlsam inlemem orta yerimden
yeter ki bundan böyle üzmeyin beni
ellerinizde dikenler dilinizde sitem
gülleri koklayýn ben zakkum yiyem
kime ne zararým var kime ne diyem
tüm mutluluklar sizinle olsun
yeter ki üzmeyin beni
yararsýzým fakat,ben bir insaným
kesseniz akmayacak belki de kaným
gülümserken aðlýyor bir diðer yaným
içten içe kanýyor zaten kalp yaralarým
Allah’ý severseniz üzmeyin beni
ben kimsenin kýyamam bir damla yaþýna
þifa katmak isterim ekmeðine aþýna
bakmam ne boyuna posuna ne de yaþýna
herkes insandýr ve deðerlidir bana
yalvarýyorum üzmeyin beni
üzen üzülür bu bir kuraldýr
üzülenin gözyaþý sanki kordandýr
kim kime kýyarsa hali yamandýr
güldürmeseniz de olur, bari
üzmeyin beni
üzülenle üzülürüm aðlarým
içimde teselliler hep yarým yarým
buhran sýkýntý darlýk duyarým
isterim kalbindeki yükü alayým
ifade edemem üzmeyin beni
ne desem kar etmez karþýmdakine
hatýrlatýr derdini unuttum zanneder de
bilmez ki daima hissederim her an her yerde
iþte bu yüzden ne olur artýk siz de
üzmeyin beni
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.