Ervahý ezelde yoktu ki gaflet Þeytan girdi araya Rabbim sen af et Dünyaya indik düþtük âmâna Rahman âmâný duydu þükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Ýþte buradayýz biz bu demde Yazýlan alýna yazýldý bir kalemde Þeytan rahat durmam dediðinde Rabbim kovdu huzurda isyan ettiðinde Ýnsaný yolda çýkaracaðým diye ezildiðinde
Þimdi yine gönüllerin yandýðý andýr Ýnsan hala gaflet içinde bu ne zamandýr Ýnsan ne durusun koþsana hak yanýndadýr Dermaný ara bul haydi hakka duandadýr Rahman âmâný duydu þükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Laf aðýzda çýkmaz boþunadýr laflar Hakkýn huzurunda boþtur tüm saflar Vardýr elbet hakkýn sözünü anlayanlar Anlamayanlar varsa þeytana dost olanlar Rahman âmâný duydu þükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Sanki bu dünya kendisine babasý devretti Savaþla zulümle koþana cehennemi yetti Bunu anlamayana söz kifayetsiz kaldý bitti Anlayana Yüce Rahman elbette ki yetti Rahman âmâný duydu þükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Hepimiz Yüce Rahmana muhtacýz Ne kadar verirse versin hala açýz Anlamayan varsa bunu anlatacaðýz Anlatmazsak ta nefretle dolacaðýz Rahman âmâný duydu þükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Ezelde nurla donatýldýk bahtýmýz nur Ýnsan bakar kâinata gönlüde okur Hak Mevla’m imaný vermiþ gönlü dokur Gönül bir dergâhtýr Hak Mevla’m okur Rahman âmâný duydu þükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Haydi, varalým insanýn sesine Varalým sarýlalým gülümsemesine Yoksa gülümsemesi bizde var serelim gönlüne Boþa yaratýlmadýk bizler öylesine Rahman âmâný duydu þükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Kul Mehmet’im yürüyelim dünya geride yürüsün Katalým dünya malýný ihtiyaç listesine bölünsün Fazlasýný verelim ihtiyaç sahibine gönüller gülsün Gönüller gülmeyince hak Mevla’m bizi netsin Rahman âmâný duydu þükür et Gönülde edilen tövbe kabul oldu
Sen gönülden imanla et duaný Kadir Mevla’m verir dermaný
Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.