Sensiz uyandýðým her sabah çatýk kaþlarýma sis çökerdi sarý sonbahar dökülürdü saçlarýmdan ne nisan vurgunlarý yedi gönlüm bir bilsen seni benden alan o uzak diyarlara bir of uçardý býldýrcýn yüreðimden
sözlerim meltem haþmetiyle savrulurdu dört bir yana aðýtlarým buz tutardý güpe gündüz ardýndan saðanak dökülürdü çatlayan dudaklarýma ibrik ibrik taþardý anýlarým hayal meyal gökkuþaðý bezerdi çehreni
ne seller ne tufanlar ne depremler atlattý bu sefil coðrafya bir bilsen
mevsimler aþkýmýn tadý tuzu, aðrýma giden tek þey,sensizlik korkusu.
Ali Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ressam78 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.