Ruh gurbette

Yanlýþýný silmeyenin,
Doðrusunu þeytan alýr.
Yarataný bilmeyenin,
Ruhu gurbetlerde kalýr.

Herkes alim, verir fetva,
Burundan kýl vermez millet.
Saðken insan, olmuþ mevta,
Gönlü hoþ gitmez? þu illet.

Yasalar yolda, geç kaldý,
Aile çöktü yalvardý.
Balý, bal tutanlar aldý!
Yoksul avucun yaladý.

Hak söyleme, gelsin idam,
Hakký haykýraný asýn.
Deyyus imdi, çaðdaþ adam,
Varsa son aile, basýn!

Nikahýn hükmü  yok artýk!
Zinaya yaraþýr ödül.
Edep arý, ipe astýk,
Ey Ýnsan! "ol davar" güdül.

Þimdi hükmü yokmuþ farzýn,
Din uzak dünya iþine.
Sonu ateþ olan tarzýn,
Acýrým yoz gidiþine.

Sanki insan! sevgiye tok,
Tasmalý, hayvan kucakta.
Kanaat, Þükür Sabýr yok,
Huzur bitmiþ, her ocakta.

Sevmiyor, insan insaný,
Nefis þeytana emanet,
Talipsiz, hayýr fistaný,
Bol çeþit çeþit melanet.

Bal eyledi, Kul Hakkýný,
Çok azýttý, þu insanlýk.
Uyandýr Rabbim sapkýný,
Ufku sarýyor karanlýk.
Ekim/2020
Ormanpark
Sosyal Medyada Paylaşın: