Eller sefa sürerken,ben kendi alemimde,
Duygularým birikti,yazdýðým kalemimde,
Anlarsan çok þeyler var,dökülen kelamýmda
Ýçimden geçenleri bir türlü yazamadým.
Özveriyle yaþadým,varlýðýmý unuttum.
Ýyilikler yaparak benliðimi avuttum.
Günahtan uzaklaþýp,kötülükten arýttým.
Kaderimi yaþadým,bir türlü bozamadým
Derunumda neler var,kimseler anlamadý.
Cevher gibi sözleri,oturup dinlemedi.
Seni sevgiyle andým,kulaðýn çýnlamadý.
Aklýndan geçenleri ,bir türlü çözemedim.
Dünyada tat kalmadý,düzenimiz bozuldu.
Hastalýklar ölümler,aileler üzüldü.
Birlik ve beraberlik,toplumlarda çözüldü.
Pembe duygularýmý,bir türlü çizemedim.
Cevabýn en kötüsü baðýrmadan susmakmýþ.
Gözüne baka baka,kinlerini kusmakmýþ.
Kimseye söylemeden, birdenbire basmakmýþ.
Yapmayý çok istedim,bir türlü tozamadým.
Ülkü Ahýska 22.10.2020