Önceden sana uyanýrdým kuþlar gibi
Cývýl cývýl cývýldaþýrdýk sabahlarý
Þimdi neye doðduðunu bilmeyen gün gibi
Sessizliðe uyanýyor kalbim...
Nereye varacaðýný bilmeyen bir umudum vardý illa ki
Belirsizde olsa bir yaþam sevinci olurdun dudaðýmda
Þimdi o kuþ cývýltýlarý içinde öten bir karga
Çalýyor sanki aðzýmýzdaki peyniri...
Çay demlerdik ya iki simit eþliðinde
Ýkibin muhabbetin belini kýrdýðýmýz günlerde
Þimdi neden vurduk aþký müebbete
Elimizi kolumuzu baðlayan bu histe ne...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.