Neresinden tutarsan tut

Neresinden tutarsan tut

arifeden telaþým bayrama çýkmaz
bayramlýklarým saklanmadý yastýk altý
mezarlýk ziyaretleri kabusum uyuyamam
gezintilerde baþka bir mana sezdim hep
cafcafý ya dünyanýn afili takýlmak kýyýdan

hüznümü son baharlara armaðan ettim
bulduðumu sevdim kaybettiðimi geçtim
ne yerde ne ayda gülüþlerim yýldýza kaldý
bu yaralar kimsenin deðil güneþ yanýðý
beklerken kavruldum çýkmadan ýþýða

alnýmýn þafaðýndan vuruldum durdum
alýn terim akmadý avuçlarýma yaðmurda
kuru tenim kavladýkça sýcak ayazlardan
sokaklar müebbettim caddeler voltam
aylaklar gezdirdim cebimde can pahasý

kendim kendime kat kat yeter artarým
yeþil bir aðaç olarak kalýrdým ormanda
ormanýn ruhu ruhuma üflenirken içten
aðaçkakanlar kemirgenler yapýþmasaydý
rüzgarýn þarkýsý kuþlarýn cývýltýsý güzeldi

neresinden tutarsan tut haydi bir el at
bir þiardý yarýnýn koþucularýnýn diline tat
kanatlarýmý kuþlar çaldý uçup mavi göðe
özgürlüðümü ak olmayan çatý güvercinleri
izimde izimler silindikçe kuru çatlak sahra

baykuþlarýn konduðu þu viran diyarda
kargalar gül bahçede serenat cýyak ciyak
turnalar göçmüþ bülbül kalmýþ yalýn ayak
karýncalar ezik serçeler atýl kafese tutsak
gün sevdaydý sararýp solmadan önce



Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: