sararmýs aðaçlardan dökülen veda yapraklarý Çöker kimsesiz zirvelerin yoksul patikalarýna Pepuk çýðlýklarý kýþ kokulu yaðmur bulutlarý dökülür vakitsiz her gece zift karasý pusulara göðsümüzü delen son kurþun onanmaz bir yara kesiði kanar durur.
Tanýmlanmýþ acýlarýn cümleleriyiz berrak munzur`larýn ay ýþýðý içtiði yerde üþür göðsümüzün çaprazýnda Ekim çiçekleri, baðýra çaðýra akar derinlere Aðlamaklý kanlý bir dað türküsü ile uçurum kýyýlarýnda baðdaþ kuran her efkara.
Perdeler hep uykusuz Kalabalýklar yalnýz yalancý sözler kovalýyor birbirini dökülüyor mavisi gökyüzünün aðlýyor rüzgar içten içe sürgün kentlerde.
susuyoruz soðuk bir bilinmezlik peþinde aðýz dolusu isyan Boþver Hadi! Topla düþlerini Ört tüm acýlarýn üstünü dað yeli gözlerinden kekik kokusu saçlarýndan öpüyorum Topla güneþi gidelim ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.