Düşman geceden!..

Aþkýn, dokunduðu her ne varsa, çürütüyor,
Býktým karanlýðýmý aydýnlatmayan geceden,
Güle bak, diken görünür! Güne bak, gece!
Býktým gecesi ýslah olmaz, düþman geceden...

Cümleler geçer kafamdan, unutamam adýný,
Aþk yorgunuyum, söyle, gönül, kime yaslanýr,
Beni es geçip, baþka mekana düþerken ýþýklar,
Býktým her anýmý karartan, düþman geceden...

Dumanlý yaylalarýmla, nasýl nefes alabilirim,
Yüreðe, ak ümitlerimi salsam da, gece boyunca,
En güzel yerlerinde uyandýrýr, senli rüyalardan,
Býktým uykularýmý daðýtan, düþman geceden...

Bekleyiþ, beni tarumar etse gecenin koynunda,
Her gece, beni yalnýz býrakmadýn ki, ben leydin,
Bir avuç umutlu gönlüm, yosun tutulu hüznümle,
Býktým her gece yol gözle ten, düþman geceden...

Gölgeni doðacak güneþim diye duvarýmda izlerim,
Özlemini toplarým, þafak sökene kadar gecemde,
Gecem sensiz, geceler sessiz, her yan hasret tuzaðý,
Býktým yýllarý kaybettiren, düþman geceden...

Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)


Sosyal Medyada Paylaşın: