SEN UYURKEN

gecelerin uzayan koylarýnda
þafak sökmez susmaz haykýrýþlar
çöker yüreðime senden kimsesizliðim burkulur kýrýlýr içimin sevinçleri
daðýlýr hücrelerime
her hücrem de senin varlýðýn
ve gelir yalnýzlýðým
ram eder beni sensizliðe
sen uyurken

çöker zaman
senli zamanlarýmý koparýr mahyalarýndan
savurur bir rüzgara adý saný olmayan
durulur aklým

Sen bir yaþ olur düþersin kirpiklerimden
bir orman oluþur gözlerimin önünde
uzun dik aðaçlarý olan
salýnýrlar tepemde hiç yorulmadan

örterim saçlarýmla üzerini yorgan misali kanar aþkýmýn kanatlarý yalnýzlýðýndan

bir papatya mevsimi serilir
gönlümün vadilerine
berrak bir su olur gözlerin
akarsýn Irmak Irmak avuçlarýma

dolarsýn aþk ile gönlümün iklimlerine yaslarým kendimi o iklimlere
biz birikiriz oluruz yüzlerce
ve dolarýz bulutlarýn içine
yaðan yaðmur olup
düþeriz düþlerimizin çorak topraklarýna
biz yeni biz oluruz
sen uyurken
Hülya Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın: