İnsan ve İnsanlık

.
Sorularla dolu, þu yalan hayatta
Cevabý bulmaktýr, belki mühim olan
Sabun gibi kaygan bir zeminde
Yaþýyoruz haberimiz yok
.
Kirlettiðimiz þu dünyada
Geriye ne kaldý ne kalacak
.
Bir bir dökülüyor çýnar yapraklarý
Güller soluyor hüzün çöküyor
Bir çocuk gülerken bir çoçuk aðlýyor
.
Zaman acýmasýz umarsýz akýp gidiyor
Saatler bir durup bir çalýþýyor
.
Soðuk dere kenarýnda oturuyorum
Üþüyorum
Ruhumda ki problemi çözüyorum
Kurumuþ yeþil otlar karþý tarafta
Bakýyor ve dalýyorum boydan boya
.
Elime bir güç verilseydi
Düzeltmek isterdim yamuk iþleri
Haklýya hakkýný verirdim
.
Ýnsanlýk potasýnda erirdim
Barýþ ve sevgiyle buzu eritirdim
.
Bir sonraki saati belli olmayan hayatta
Kinii, kaný, hýrsýzlýðý yerle bir ederdim
Sararan ayvalar gibi sararým
Bu dünyayý birbirimize
Zindan ettiðimiz için
.
Her haksýza haksýzsýn derdim
Zalimlik yapana dersini verirdim
.
Özü sözü doðruluk olan
Kimsenin ekmeði aþýnda
Namusunda gözü olmayan
Muçtaç olmasýn
Kimse kimseye isterim
.
Ýnsanlar
Bir öðün de olsa
Hiç kimse aç kalmasýn
Acý, Gözyaþý dökmesin
Eriyip bitmesin, tükenip gitmesin
.
Yýkýldýysa kalksýn ayaða
Düþmüþse kaldýralým ayaða
.

Cengiz AKSU 20/10/2020
.
Sosyal Medyada Paylaşın: