beklemek

saçlarý gri gözleri mavi
bir tren yaklaþýyor sanki
akýp gittiler gözlerimden
beklediðim deðildi belki

vakit geceyarýsý olduðundan
kimseler geçmez oldu buradan
gözyaþlarým süzülürken duvardan
uyuklaya kalmýþtý bekçi

bir istasyon boþalýr biri dolardý
ayrýlanlar burada el sallardý
o günlerden birþey kalmadý
yenilmeyen ben varým þimdi

artýk bütün sevinçleri kaybolmuþ
belkide trenler unutulmuþ
çünki hiçbir beklenen gelmiyormuþ
üþürmüþ tutmayan eli

20 ekim 2020



Sosyal Medyada Paylaşın: