DEĞMEDİN

DEÐMEDÝN

Ne kadar büyütmüþüm gözümde varlýðýný
Boþ hayallerle kafa yorduðuma deðmedin
Çoðu zaman hoþ gördüm üzen sakarlýðýný
Adam sanýp yanýnda durduðuma deðmedin

Albümde ki resmine hergün bakýp anarken
Aklým duygularýmý mantýðýmla sýnarken
Anýlarý taptaze perde perde sunarken
Onca kadir kýymeti verdiðime deðmedin

Yanýndayken sanýrdým bütün dünya duracak
Bu aþk iki cihana damgasýný vuracak
Yeni nesile örnek herkes kimdi soracak
Ýnandýrýp düþmaný gerdiðime deðmedin

Keþke oturmasaydýn gönlümde ki tahtýma
Talan edip giderken geri dönme bahtýma
Gözyaþlarým içinde intizarlý ahtýma
Amin deyip öfkemi serdiðime deðmedin

Bana derdin gülþenim sen canýma can oldun
Lokmanýsýn yaramýn þifasý derman oldun
Paslý gönül hanemin þulesi erman oldun
Sabrý ferman yazarak dürdüðüme deðmedin

Böyle bir ayrýlýða vermezdim hiç ihtimal
Son sürat toparlanýp göçmen büyük intikâl
Cefaya esir ettin sür sefaný Ýstiklâl
Ýçsin diyerek tütün sardýðýma deðmedin

Yenik düþtün hayatta yaþýyorken kibire
Sorgusuz infazýnla yakýp yýktýn habire
Omuzunda kul hakký taþýyorken kabire
Nasýl girecen diye sorduðuma deðmedin

Piþmanlýk teri döküp ecelin döþeðinde
Meldem der ki affetmem son nefes eþiðinde
Omuzlarda giderken sallanan beþiðinde
Keþkelerle cümleyi kurduðuma deðmedin

Meliha Demirtaþ




Sosyal Medyada Paylaşın: