G A R D A Ş
Yetsin artýk bu esaret, bu iþgal
Baðýmsýzlýk ateþini yak gardaþ.
Topraðýný düþmanlardan söküp al
Irmaðýnda var keyfince ak gardaþ.
Tetikte ol, Ermeni’niyle saf tutan
Ellerine silah verip kýþkýrtan
Yýllar yýlý üzerine saldýrtan
Kan emici canavarlar çok gardaþ.
Hocalý’da soykýrýma uðradýn
Fuzuli’de insanlýðý aradýn
Sulh içinde yaþamaktý muradýn
Katillerin merhameti yok gardaþ.
Bozduklarý bu kaçýncý ateþkes
Davan haklý, mücadelen mukaddes
Meydanlarda bir fýrtýna gibi es
Ýnlerini baþlarýna yýk gardaþ.
Þehrinle bir ahalini yakaný
Tarihini tahrip edip yýkaný
Masum sivil halka kurþun sýkaný
Ýt gibi kov, deliðine týk gardaþ.
Muhareben mazlumlara misaldir
Ananýn ak sütü gibi helaldir
Iþýðýmýz yýldýz ile hilaldir
Dar gününde gökyüzüne bak gardaþ.
Ülkü denen bir bedende yaþarýz
Sen vurulsan cansýz yere düþeriz
Ýlelebet gönlümüzde taþýrýz
Sevda gönle olur mu hiç yük gardaþ?
Oðuzlardan, soyumuz bir seninle
Dilden dine toyumuz bir seninle
Dalda yürür, suyumuz bir seninle
Bir aðacýz, kökenimiz tek gardaþ.
Duysun artýk þu karanlýk, saðýr çað
Duysun Türk’ün öz yurdudur Karabað
Nice belde, nice diyar, nice dað
Baþlarýna bayraðýný dik gardaþ.
Davana baþ koyanlarý yâd eyle
Þehitlerin ruhlarýný þad eyle
Þehir þehir, ilçe ilçe ad eyle
Kývanç duyar arzda nice Türk gardaþ.
18.10.2020
Salih ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.