Zi
RAFIK
Rafýðým can dostum halimi sorma
Kuralým masayý avare durma
Tekerrür edersem yüzüme vurma
Çalar saat gibi kuruldum rafýk
Önemi yok asla el alem ne der
Bu dünyada herkes öz ömrünü yer
Bekletme kadehi doldur birader
Bende senin gibi sürüldüm rafýk
Sen vaktinde çýktýn ben köyde kaldým
Ne gün yüzü gördüm ne murat aldým
Gördüðüm belanýn içine daldým
Eðilmedim amma kýrýldým rafýk
Yaþým duruldukça ben dalgalandým
Feleðin seline hep yakalandým
Hayat vadisinde çok çalkalandým
Aktým aktým yeni duruldum rafýk
Bilirsin küçükten gelir giderdi
Sonradan öðrendim ne imiþ derdi
Mevla ayný derdi bana da verdi
Bende onun gibi vuruldum rafýk
Çokça ýsrar ettim kalkýp gitmedi
Dünyada kimseye minnet etmedi
Belki de ilk defa gücü yetmedi
Babama da küstüm darýldým rafýk
Baþýmýn üstünde kitapta dinde
Suç ise suçluyum Allah indinde
Yukarda ay þahit dudun dibinde
O gece bir kere sarýldým rafýk
Kaptým palazýmý aldým uçurdum
Görmel köprüsünden gece geçirdim
Her gece dövdüler aklým kaçýrdým
Karakolda üç gün soruldum rafýk
Aldýlar elimden gelin ettiler
Canýmýn içini elin ettiler
Beni gýyabýmda telin ettiler
O gün öldüm öldüm dirildim rafýk
Hayatmýþ her þeyi öðreten mektep
Mutluluk yok imiþ dünyayý dep dep
Ýnsanýn çabasý boþunaymýþ hep
Yolun yarýsýnda yoruldum rafýk
Demiþler dünyadan birazda sen ye
Altmýþ beþ Ermenek yazýlý künye
Daha fazlasýný almýyor bünye
Sohbet dokunuyor buruldum rafik
Zi y a A C A R
18.10.2020/KONYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.