Ben demli, çay demli

Sorma bana, neden suskunsun öyle diye
içim lâl, içimde hazan yapraklar dökülüyor bugünlerde
bir derdim, bir kaygým da yok aslýnda
aklým bomboþ, gönlüm sanki gurbette

Bu sýralar bana,
beni benden daha iyi tanýyan
gönlüme ilham verecek
ruhuma melek olacak
sessizliðimde beni anlayacak
varken yokluðuma katlanacak
gerçek bir dost gerek

Doðrusu, en iyi dostum
bardak bardak demli çay oldu, þu sýralar
içtikçe demleniyorum demlendikçe
ince belliyi bir daha, bir daha dolduyorum
anlayacaðýnýz ben demli, çay demli
en iyi sýrdaþým, çay oldu bu sýralar
ah, bir de, aramýza giren kaþýk
sýk sýk tükenen demlik olmasa

Ýþi bitip aramýzdan çekilince kaþýk
mutlu, mesut demleneceðiz yine biz baþbaþa
demlikten bardaða çay kavrayacak
çay bardaðýn þeklini alacak
parmaklarým bardaðý ince belinden tutacak
yudumlayacaðým onu aðýr aðýr
sessiz, sedasýz muhabbetimiz devam edecek
ah, bir de, araya giren kaþýk
sýk sýk tükenen demlik olmasa

Cahit Fýkýrkoca
31.12.2018, Ýstanbul




Sosyal Medyada Paylaşın: