BU AŞK BURADA BİTMEZ

Seni düþündüm yine hiç aklýmdan çýkmadýn
Öyle efkâr bastý ki, tarife sözler yetmez
Baþka bir laf etmedim dudaðýmda hep adýn
Bizde bu sevda varken bu aþk burada bitmez

Biz ikinci baharýz, güller açtýk daima
Bülbülün güle aþký sona erecek sanma
Biraz anlayýþ lütfen zaman belki geç ama
Ayrýlmak için erken bu aþk burada bitmez

Beraberce ýslandýk yaðan yaðmur altýnda
El ele oturmuþtuk sevdamýzýn tahtýnda
Huzura hasret kalan bir çift yürek katýnda
Böylesine severken bu aþk burada bitmez

Kader, gözler ve sözler bizi bize baðladý
Bu aþkýn hikâyesi yürekleri daðladý
Bir temmuz gecesinde hilal bile aðladý
Yýldýzlara giderken bu aþk burada bitmez

Gönlüme huzur veren mýsralarýn sesiydin
Ýçine hapsolduðum aþkýmýn kafesiydin
Sevda dolu sözlerin gül kokan nefesiydin
Hala sevdiðim derken bu aþk burada bitmez

Sabaha doðan güneþ, gecelerin rengiyiz
Hani hep söylerdin ya; kalbimizin dengiyiz
Unuttun mu bir tanem? Hayatýn Ahengiyiz
Birbirimize yar’ken bu aþk burada bitmez

EMÝN ZEYBEK
15.07.2008

Sosyal Medyada Paylaşın: