GİDEMİYORUM ( 739.)

Karanlýða yazýyorum seni her gece
Çözemedim bu iþin sýrrýný çözemedim
Alsam baþýmý gitsem diyorum
Maviliklerde kaybolsam
Tüm rüyalarýmý sana býrakýp
Tüm hayalleri mi
Beraberimde çilelerimi götürsem
Mülteci hislerimi arkamda býraksam
Derinliðinde kayboluyorum buruk su bir acýnýn
Bir duygu seli içimde
Sensizliði ezberledim artýk
Nasýl anlatsam sana özlemimin tarifini
Anlayabilir misin
Bir hiçlik arenasýnda
Uðruna ölümüne vuruþmak gibi
Gitmiyorum
Daha doðrusu gidemiyorum
Çünkü içinde sen varsýn vedalarýmýn
Zor tutuyorum kendimi
Hýçkýrýklara boðuluyorum birden
Aðlamaya dönüþüyor
Ýçimdeki biriken öfkeler
Ýki damla yaþ akýyor gözlerimden
Seni yazmak istiyorum yeniden
Tükenmiþ bütün söylenecek sözler
Bir bir boðazýma düðümleniyor
Yaþanmýþlýklarýn çizgisinde
Sefil koydum günlerimi ayýmý
Deðiþtirdim deðiþmeyen huyumu
Nakaratýný dinledim tüm þarkýlarýn
Mistik bir lirin tellerinde aradým yoksun
Yüzüme vuruyor sensizliðin matemi
Dur diyesim var kahrolasý zamana
Geriye dönüp baktýðým zaman
Geçen yýllarýmda seni görürüm
Herkesin farklýdýr yaþantýlarý
Kimi çektiði acýlarý anlatýr
Kimi yaþanan aþklarý
Bir sismografidir
Yüzümüzde sayýsýz depremin izlerini taþýr
Tüm þiirleri okudum bulurum diye
Mutluluk namýna dersen payý mý
Ne alabildim nede aldýrdýn
Neyi deðiþtirir ki
Yine dönüyorum karanlýðýma
Yaþanan aþklarýn hatýrýna
Bir daha aþk þiiri yazmayacaðým
Yalnýz seni yazacaðým satýrlarýma
Her gece ki gibi
Anladýn mý beni
Neden gidemediðimi
Gidemedimmmmm





Fatma Ayten Özgün






Sosyal Medyada Paylaşın: