DÜNYA

Akýbet ömrüm
Cebimde kefenim ile gezerim
Dünya hanci
Ben ise yolcuyum
Niyet ve kýsmet
Kader ve alýn yazýsý


Günahlarým ve sevaplarim içinde
Beyhude hayatan nefes çalýyorum
Hangi vakit sefere cikicagim belli deðil
Elimde tövbelerim günahlarým
Cebimde kefenim
Dipsiz bir kuyuda yolculuk yapmaktayým
Dünya döndükçe
Günahlarim sevaplarimi sîliyor
Ayak izlerinden belli
Hangi yolun yolcusuyum
Hangi duraklarda yýkýldý bedenim
Hangi duraklarda mutluluktan bir kaç nefes çaldým
Kadir kýymet yazýlmýþ
Fitratima istesemde
Saygýsýz olamiyorum
Her kapýyý çalana eyvallah dedik
Dedik demesine lakin
Kapýdan girenler
Zehirlerini akýttý
Yürek haneme
Zoruma giden þeyde
Göz göre gire
Zehiri býrakýp gitmeleri
Hangi gitmeler bu,
Zehir ile baþ baþa birakilmammi
Yoksa zehrin sahibine takýlýp gitmesinemi
Hüzün dökerim geceme
Her hüzün yeniden filizlenir
Ve hayat yolculuðunda
Benimle yürümeye yaþamaya baþlar
Aklým firar edecek durumda
Firari þarkýlarýn arasýnda
Tekme atýyorum yalan dünyaya
Oysa kendime tekme atiyormuþum
Birkaç tatlý kelama
Yada tatlý bir bakýþa
Ýçten bir gülüþe
Sýcak bir dokunuþa
Yüreðim kilim olup serilmedimi
Kadir kýymet bilen
Paspas olarak kullanmaz
Bilmeyen ise farkýna bile varmaz
Acý yüklü kelimler yüklendi beyin haneme
Hayat acý, nefes acý
Umut ací, yazgý acý
Alýþtý artýk benliðim
Nirkotin gibi sardý hücrelerimi
Ýstesemde atamýyorum
Ýstesemde koparamiyorum kendimden
Beyhude hayatýn
Soframa býraktýðý acýlarý

Olurmu ulan
Hiç cakkal aslana yol gosterirmi


Hayat çakal
Sofra aslanlar sofrasý
Hane acý dolu nefret ve kin dolu
Sarsam hayatý kollarimla
Zehir dolu dikenleri saplanda yüreðime ,bedenime
Ben intihar etsem
O hayat ölse
Son bulsa bu yolculuk
Ve son bulsa acýyla yoðrulmuþ nefesim
Hey hat...!
Ya mezar olur yada dikili bir taþ
Yada insan gibi bir hayat yaþar
Bu omuzlarimin üstündeki baþ,
Nefesim alev gibi
Yakýp yikasim var
Hayata dair bana dair her ne varsa
Uyumak istiyorum
Her þeyi unutarak ve her þeyden arýnarak
Gözlerim kapanmak isterken
Beynim uyan diye nara atýyor
Yüreðim köþesine çekilmek ister
Kaderim restini çeker
Ne olurdu ulan
Hayatý demli bir çay gibi içsem
Üç þekerli olsa kirtlama yapsam
Ýçerken bir oh desem
Ne kadar çok gördünüz bana
Bir bardak demli çayý
Ne kadar çok gördünüz bana
Elliden sonra mutlu olmayý
Mayýn tarlasý gibiyim
Gelen patlatýyor yüreðimi
Giden patlatýyor benliðimi
Ben infilak olmaktan býktým
Ben dik durmak insanca bir hayatý yaþamak derdindeyim
Hayat bana küs olsa da
Ben hayata kuþ kalmadan
Doðan güneþe ihanet etmeden
Okunan ezana kulak tikamadan
Bakan gözler de nefreti okumadan
Cakkalarin ihanetine uðramadan
Serefsizlerin nefesine aldýrmadan
Kudurmuþ itlerin saltanatýna
Tekme atarak
Arýnmýþ paklanmis
Her acinin iyadesini yaparak
Korkmadan kahpe guluslerden nefes almak istiyorum
Zehir yüklü kelimelerin
Yüreðime degmemesi için
Zehirli beyinlerin yamacima iliþmemesi icin
Hayata yeniden merhaba demek için
Tukketim ömrümü
Ömür tükendi
Nefes tükendi
Deliliðin tükendi
Lakin
Bendeki dert keder acý tükenmedi
Alýþtým
Alýþtým artýk onlarla yasamaya
Lakin taþýyacak mecelim kalmadý
Sanýrým ben ölürsem
Mezarým baya büyük olacak
Ancak sigar dert yüklü cusem
Koca mezara
Ahiretin sancaðý var yüreðimde
Elbete o sancak sahibine teslim edilecek
Elbette ki düþecem terazi kefesine
Ya ben aðýr gelecem
Yada günahlarým
Bir noktadan sonra
Umrumda deðil diyorum
Ama sýrat köprüsü dur diyor
Agirsin gecemezsin
Dur günahýn çok yuruyemezsin
Yüzümde tatlý bir tebessüm
Ötede yüküm cussemden
Aðýr idi
Burda cusem yükünden aðýr olsa
Hani diyorum ya
Olmaz ama
Varsýn bir dilegim daha olsun
Varsýn tasimasin siratil müþterim köprüsü benliðimi
Ben bu dünyada yaþamadým ki
Öte dünyada yaþama hevesim olsun
Ben bu dunyadan hayýr gormedim ki
Öte dünyadan bir beklentim olsun


Artýk hiç bir þey dindirmiyor sancýlarými
Ne evlat hasreti bitiyor
Nede yarįn ok gibi bakýþlarý
Suskunluðun içinde
Ýdam ediyorum benliðimi
Susuyorum neden sutugumu
Anlamasalarda susuyorum
Ben biliyorum suskunlugumun nedenini
Oda bana teselli oluyor
Geriye dönüp bakýyorum
Ve geleceðine bakýyorum
Geride aklýma takila sey
Hüzün keder
En büyük kederde evlatlardan bana miras
Birde yarýn hançer gözleri
Düþünceleri delip geçiyor benliðimi
Harmanliyorum
Ve geçmiþe bakmaya zorluyorum beynimi
Gelecekte sadece iki iþaret görüyorum
Dikili iki taþ
Ortada ben
Sararmýþ otlar arasýnda
Unutulmaya yüz tutmuþ halde
Oysa bu hayatta
Gectigim her sokata
Ayak izim ve gölgem var
Dünya benim olsa idi ne olurdu,
Hiç bir þeye yaramadý
Evlat yüz cevirmis
Yar sýrt çevirmiþ ise
Demem o ki
Dünya hanci ben ise yolcuyum...








Sosyal Medyada Paylaşın: