Bu koca þehrin sokaklarýnda; Attýðým her adýmda seni aradým... Ýstemeden aðladý gözlerim her köþeden dönerken, Ne yaðan yaðmuru durdurabildim, Ne de içimi kavuran sýzýlý sevdamý... Koca þehir ÝSTANBUL; Getirmedi o eski zamanlarý...
Bulutlar aðladý,rüzgar coþtu birden Karanlýklar üstüme çöktü gökyüzünden, Dudaklarýmdan buruk tebessümlerimle fýsýldadýðým, Bir ayrýlýk þiiriydi, kalbimden heceye dökülen..
Þimdi sýzlanmak eski zamanlardan bir his sadece; Islak taþlarýn kokusu içimde büyüyen harabe, Yaralýyým düþlerin yaðmurlu günlerinde Sevdiðime veda ettim bir elveda sözcüðüyle...
HAZAN YAPRAÐI 22.07.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan yaprağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.