SENÝ BEKLERKEN güneþim doðmayý unuttu sen gittikten sonra gömüldü heveslerim kökleri çürüyen daðlarýn eteklerinde
bir ben birde hayalin savrulur bir rüzgarýn yelelerinde yabanýl duygular dolaþýr içrelerimde hücreleri sökülür harflerin nakaratlanan hayat burgaçlanýr bedenimle
bir hasret türküsüdür yokluðun dilimde açmýyor papatyalar gökyüzünde durulmadý yürek boylarýnda sular ay þafaða yaklaþmýyor füsünkar zümrüdüanka dokunulmazlýk ülkesinde
çiçeklenen bahar yine küskün konuþmaz benimle muhalif notalar susar ezgiler çürür daðlar savurur dumaný bana çöker katran gibi yaralý yürek han’ýma ne olur senden bir haber gönder bana mum gibi eririm seni beklerken
geçip gider turnalar gönlümün iklimlerinden ay döker ýþýðýný atlas yakut’a bütün hayallerim göðe çekilir
yine fidelendi yürek kýzgýn toprakta yanar ha yanarda duraksamadan gel bir avuç su serp gönül pýnarýndan derin hüzünler geçer yüreðimden seni beklerken Hülya Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.