Akşamüstü

Ýhtimalleri sevdim.
Ela gözlü maþuklarým olmadý.
Gündüzlerin muhtemel tebessümlerini istedim.
Her akþamýn bulanýk durgunluðuna,
Üç vakte kopacak kýyametler gizledim.
Sesler duydum, binlerle hissin tellalý.
Bir mana veremedim.
Kekik çayýmýn akþam kokulu þuasýndan,
Lavantalar istedim.
Beni tanýyaný bulsam, sorsam ki kimim?
Limon mu?
Su mu?
Kekik kokusu mu?
Gün akþam, vakit dar.
Kimliði belirsiz göçmen kuþlar,
Az evvel geçti akþamýmdan.



Sosyal Medyada Paylaşın: