AY SERVİ SİMİN DEĞİL BU GECE

AY SERVÝ SÝMÝN DEÐÝL BU GECE
Ay mahcup bir sevgili masumiyetinde yine
Tafrasýndan yanýna yaklaþýlmýyor nedense

Kim küstürmüþ bu güzeli ki
Arz-ý endam etmiyor
Hatta tam tersi suçlu misali
Sanki bulutlarýn arkasýna gizleniyor

Kararýyor da birden dünyam
Þu zifiri karanlýk gecelerde
Zeytin karasý gözlerin doðuyor içime
Ve abanýyor yalnýzlýðýn üstüme

Ay doðsa gün doðsa ne çýkar
Ne halden anlayan var
Ne halimi anlatacaðým biri
Çünkü yine gelmedi düþlerine yattýðým sevgili

Esir almýþken sensizlik umudu
Ne eskisi gibi ay gülmekte geceye
Nede yýldýzlar göz kýrpmakta mehtaba

Yani ne hayalin suya düþmekte
Nede ayýn þavký daðlarla öpüþmekte

Anlayacaðýn ay servi simin deðil denizde bu akþam
Etrafta kurþuni bir sessizlik
Ve yýkýk bir baca üstünde nöbetteyken bir baykuþ
Gizli sevdalar meþruiyet kazansýn diye tek
Yýldýzlar bile mahcubiyetten kuytu karanlýklara sinmiþ

KASIF KANI ERTURK Egitimci sair
Sarikaya sair ve yazarlar dernegi baskan yardimcisi
Sosyal Medyada Paylaşın: