Ben çileli hayatýn, çilekeþ bir yolcusu Zulme mahkum köleyim, kaderin oyuncusu Kahrolasý sevdanýn tutuldum ateþine Ne Mecnun, ne Ferhat’ta rastlanmamýþ eþine Her gün bin kere ölüp, yeniden dirilirim Sað iken cehennemde yanmak nedir, bilirim Gücüm yok ondan uzak nefes almaya bile Kâh ümitlere boðdu, kâh dedi güle güle Bütün heyecanýmýn kaynaðý onu bildim Üzülmesinden korkup, aðlayacakken güldüm Ona olan sevgi ve hazla besleniyorum Yüzüne söyleyemem, lâkin sesleniyorum;
Bunca naza edaya müstahak mýyým, söyle! Ya gönlünde yer ayýr, yahut da azad eyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
mücahit_gözütok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.