Þair sensin sonbahar. Hadi yaz bakalým mýsralarýný... Hazana erdin bak; Her yer, kuru yaprak... Aðaçlar; Çýrýlçýplak. Umudun var biliyorsunda, sesin ondan çýkmýyor ölümüne. Baharý beklerken, dayanacaksýn kara kýþa. Fýrtýnaya yaðmura aldýrmadan. Islanacaksýn sýrýlsýklam.. Üþüyeceksin. Donacaksýn. Buz keseceksin biliyorum. Ama; Umutlar senin... Rüzgârlar yine esecek ýlýk ýlýk... Toroslar yine seslenecek bana. Ben, þimdi çok üþüyorum. Gecem soðuk; Yüreðimde gam. Geçmezdi zaten biliyorum. Üzülüp aðlamasam. Sonbahar... Þair sensin ! Ne acýlar þiir oldu, kitap oldu ’Aþk’ oldu. Ne yeþil aðaçlar kuru dal oldu. Bahara varmý ömrüm bilmiyorum? Görürmüyüm ki yazý? Gönlüm nasýlda yemiþ, zemheride ayazý ! ... Nigâr Güler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.