yolumuzun ufkunda bir ömrün batýþý var
yavaþlamadan hayat sular durgunlaþmýyor
yer yer ölüm sýzdýran hayatýn çatýsý var
sýrtýn yere gelmeden nefsin olgunlaþmýyor
.
yaratýlmýþ ne varsa rahminden yaratmýþ yar
’’arzular’’ gül yüzünden, kalbimde yer etmiþ yar
ýþýðýna gark etmiþ gözleri köreltmiþ yar
sonbaharý görmeyen yaprak solgunlaþmýyor
.
yeminimle yaþadýk birebir ve yüz yüze
mizanseni sahneler eriþti temayüze
içten içe yalnýzlýk varýyor yüzde yüze
müzmin deðilse sevgi. aþkta ongunlaþmýyor
.
gökyüzüne tutkundur yaðmamýþ bir muallak
gözleri þimþek çakar, aklýmda allak bullak
gizli ruhsatý hakkýn deyivermeden ulak
leþ kokusu duymadan yer gök kuzgunlaþmýyor
.
sihri ile dönerken eskimiþler yeniye
geleceðim mechulken söyle geçmiþ neyine
bir yoksulluk içinde müzmin avare niye
ittifaký kurmazsan sevda tutkunlaþmýyor
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.