Ben artýk düne takýlýp kalmýyorum desem de Bi þekilde geriye dönük olarak buluyorum kndimi ve içimde mutlaka bir þeylerin eridiðini hissediyorum. Akladýklarým, ya da aklayamadýklarým, her þey birbirine karýþýk,her þey anlamýný yitirmiþ. Karmakarýþýk bir düzene doðru sürükleniyoruz hepimiz adeta bir nehrin iki ayrý kollarýndaymýþýz gibi Savrulduk oradan oraya. Bir türlü þu hayata yerleþik olamadýk. Her þey gün gibi ortada Belki bir kýsým insanlar bedenen yerleþik,bilmiyorum ama ruhlarýmýz hala oradan oraya dolaþýp durmakta. Geçmiþte yaþamak isteyipte yaþayamadýklarýmýz hala sýrtýmýzda taþýdýðýmýz kocaman bir kambur, iþte bu yüzden geçmiþe özlem hiç bitmiyor, Öyle sanýyorumki bu özlem bu düzen sürdükçe hiç bitmeyecektir Gündüz yavuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pomborya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.